W Polsce urządzenia tej marki są dostępne od dwóch lat i w ekspresowym tempie zyskały przychylność dilerów oraz klientów.

BUDOWA

Front, choć miniaturowy, jest spójny z designem wszystkich Hegli. Skromnie, bez ozdobników, ekonomicznie. To raczej męski typ urody. Duży wyświetlacz jest ultraczytelny z bardzo daleka, choć technicznie wydaje się być przestarzały, serwując litery złożone z pałeczek. Cóż jednak z tego, że gdzieś indziej mamy piękny OLED, skoro już z dwóch metrów nic na nim nie widać? Chyba lepszy jest jednak taki prosty, a skuteczny displej, choć informacji na nim jak na lekarstwo. Wyświetla się tylko skrócona nazwa wybranego wejścia. Żadnych informacji o podawanej częstotliwości próbkowania. Ponieważ jaskrawość wyświetlacza jest znaczna, przez co może on razić w ciemnych pomieszczeniach, przewidziano możliwość jego wyłączenia.

Wyposażenie tylnej ścianki jest raczej przeciętne. Mamy tu wejście koaksjalne oraz dwa optyczne Toslinki. Zestaw ten uzupełnia wspomniane wejście USB typu B, które służy do podłączenia komputera PC, Mac lub serwera USB. Obok gniazda znajduje się dwupozycyjny przełącznik. Jest mało widoczny i łatwo go przeoczyć. Pozycja oznaczona literą A oznacza pracę w standardzie USB 1.0 (1.1), co pozwala na przyjmowanie sygnału PCM 24/96 kHz. Do tego nie trzeba instalować sterowników pod Windowsem, czego wymaga standard klasy 2.0.

cały test:  Hegel HD12 DSD w teście Audio-Video 0,5 Mb